Is sturen op painfacts te prefereren boven sturen op gevolgen of andersom of is een combinatie hiervan aan te bevelen?
Om antwoord te kunnen geven op deze vraag is het van belang om het verschil tussen painfacts en gevolgen te kennen.
Een painfact is volgens mij een niet discutabel becijferd feit, een neutrale vaststelling.
Een gevolg is een “emotioneel”, “relationeel “, “gevoelsmatig”, voorlopig nog niet kwantificeerbaar bijeffect van de cijfermatige painfacts.
Een gevolg geeft de emotionele lading weer van een painfact en bewerkstelligt de sense of urgency, ofwel de mate van urgentie.
Oftewel:
Een painfact is een cijfer, een gevolg is een emotie (een feit op buikniveau).
Cijfers zonder emotie zijn echter onvoldoende om een burning platform te creëren. Daarmee wordt bedoeld dat cijfers zonder emotie een organisatie niet dwingen tot verandering. Met andere woorden painfacts zonder gevolgen dwingen een organisatie niet tot verandering.
Als binnen een organisatie een bepaald besluit negatieve gevolgen heeft, is het heel aannemelijk om te stellen dat het “inacceptabel is”.
Maar het klinkt heel autoritair om na een painfact sec te stellen:
“dit is inacceptabel”.
Binnen een organisatie wordt de volgende KPI gehanteerd: 4 klachten op 10 is inacceptabel! Dit is een painfact.
Het is echter veel belangrijker om te weten waarom 4 klachten op 10 inacceptabel is.
Want als 4 klachten op 10 tot gevolg hebben dat klanten overstappen naar de concurrentie dan ligt het makkelijker om te stellen dat het echt probleem is en dus inacceptabel.
Daarnaast zou men ook kunnen tellen hoeveel klanten daadwerkelijk overstappen. In dat geval wordt het een painfact van een tweede orde en wordt het nog makkelijker om te stellen dat het inacceptabel is. Een gevolg is in die zin een painfact van een tweede orde.
Een voorbeeld:
Binnen het Waterschap van de provincie X kon men slechts 1 op 10 van de vervuilers traceren. Het gevolg is dat de vervuilers niet moeten betalen en kunnen blijven vervuilen en dat wordt benoemd als “immoreel”, een emotie.
Misschien is dat ook wel het sterkste onderscheid tussen een painfact en een gevolg:
na een painfact sec kun je lastig stellen dat het inacceptabel is, na een gevolg kun je dat wel veel gemakkelijker.
Het is voor organisaties dus van belang om de gevolgen van painfacts te onderzoeken. Pas op het moment dat je de gevolgen helder in beeld hebt, kun je beslissen of een painfact inacceptabel is.
Dit betekent dat painfacts en gevolgen onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn.
Cruciaal voor de geloofwaardigheid van een gevolg is dat het causaal verband met het painfact niet ter discussie staat.
Wanneer zijn gevolgen minder noodzakelijk of zelfs overbodig?
Extreme maatschappelijk relevante painfacts maken gevolgen overbodig.
Sommige painfacts zijn op zich zo sterk en overtuigend dat een gevolgtrekking overbodig wordt: extreme gevolgen zoals: (aantal doden, aantal gewonden, aantal faillissementen, aantal ziektes, aantal depressies…) zijn op zich overtuigend genoeg zonder gevolgen.
Wil je meer weten over hoe je daadwerkelijk met de output methode je doel kan realiseren neem dan contact met ons op.